Er waait een zacht briesje door het kantoor. Dit briesje is te laat voor de tijd van het jaar. Ik vind het heerlijk. Ik zit in mijn kantoortje en alle deuren zijn constant open. Op Vida Silvestre staat altijd alles open, constant Castellaans klinkt overal. Verhitte discussies tijdens de lunch over hoe men het best brood bakt, gelach over de ergenissen in het openbaar vervoer, verbazing over de verandering van het klimaat.

Het is allemaal een groot avontuur. Het moment is hier. Is het normaal nerveus te zijn voor iets waarvan je al je hele leven denkt dat het je droom is? Ik ben nog nooit zo verheugd geweest en tegelijkertijd zo nerveus. Ik neem een risico om te kiezen voor het leven. Buenos Aires laat ik achter me, vertrek naar het noorden. Ik neem een risico waarvan heel veel mensen wit weg trekken. ‘ik bedoel, een meisje van 19?” En zo blond?

Ik ga.

Ik zal alle vooroordelen en twijfels laten zien wat ze nog waard zijn tijdens mijn reis. Een voor een zal ik te te lijf gaan, uitlachen of volmondig gelijk geven, omkeren of me realizeren wat ik nog aan mezelf heb zonder zekerheid, zonder vlakke hollandse grond om op te staan.

Familie en vrienden staan juichend met vaandels en banieren op de achtergrond.

Het is speciaal alleen te gaan. Ik vertrek in mijn eentje -met een rede- naar een andere wereld en laat alles weer achter wat ik de afgelopen maanden heb opgebouwd in Buenos Aires. Als je eenmaal op reis bent is het onmogelijk de geesten van je bestaan te ontwijken. Wat ben ik nog waard zonder de zekerheid waar ik me de 19 jaar aan vast heb kunnen houden? Is het avontuur werkelijk zo levensgevaarlijk en naïef? Leefde dit meisje in een sprookje als Alice in Wonderland en is ze niet opgewassen tegen de grillen van de ‘realistische’ wereld?

Al wat ik weet is dat ik spijt zou hebben deze vragen voor altijd onbeantwoord te laten.

Maar waarom alleen? Dat is de meest gestelde vraag.

Ik wil alleen gaan omdat ik geloof in legens en levensverhalen. Ik ben opgegroeid met de verhalen van Don quichotte en Odysseus.

Dit zie als een roundabout van een aboritional in Australie

Als een indiaan op zijn eerste jacht naar de veer van een adelaar

Als een monnik die zichzelf zoekt op een spirituele leerweg

Als een meisje van 19 jaar met een backpack 6000 km noord

Leven.